Лековите и сонцето

Употребата на лекови, особено на средства за смирување, антибиотици, лекови за хронични болести пропишани од лекар, како и лекови кои може да се купат без рецепт во светот и кај нас е многу голема. Нивните корисници најчесто не размислуваат за можните несакани дејства, интеракциите со други лекови или хараната и за појавите на несакани ефекти при изложување на сонце. Ултарвиолетните зраци на сонцето се невидливи и не греат, но предизвикуваат хемиски реакции со некои лекови. Овие реакции може да бидат сериозни и треба да се прекине терапијата или сончањето. Промените најчесто се манифестираат на лицето, вратот, деколтето, како и на другите делови што не се заштитени со облеката. Кожата е црвена, топла, слична на изгореници од сонце. Често чеша и пече, а може да се појават и пликови. Промените најчесто настануваат во период од неколку часа до два дена од изложеноста на сонце. Вакви реакции може да се јават и после половина час, доколку лекот има јако фотосензибилизирачко дејство. Реакциите што се јавуваат како последица од сончање при истовремена употреба на некои лекови се фотосензитивни реакции. Знаците на фотосензитивност се јавуваат кај лицата кои употребиле некоја фотосензитивна материја, надворешно на кожата, преку органите за варење или во вид на инјекција во доволна количина, а потоа биле изложени на сонце доволно долго време. Фотосензитивните реакции може да се јават како фототоксичност или фотоалергија

Витамини и минерали

Употреба на витамините и минералите Земањето на витамини и минерали преку исхраната како таква, преку збогатената храна со витамини и минерали и, особено преку разни препарати и додатоци на исхраната предизвикува се поголем интерс на корисниците и медицинските работници. Во последните децении претставува цел на повеќе научни и стручни истражувања, кои треба да одговорат на најчесто поставуваните прашања: - Дали исхраната ги задоволува потребите на организмот од витамини и минерали? - Дали и кога треба да се земаат во форма на лековити препарати или додатоци на исхраната? - Колку и како влијаат врз правилниот раст и развој на организмот? - Дали влијаат на подобрувањето на состојбата при некои заболувања или состојби? - Како да ја утврдиме потребата од земање на додатни витамини и минерали? - Во која доза и колку често да се земаат? - Дали прекумерното земање доведува до штетни последици и како се манифестираат? Недостатокот од витамини и минерали често доведува до болест, но и прекумерното нивно внесување може да има негативен ефект

Анализа на потрошувачка на триесетте најиздавани лекови на рецепт во транзицискиот период

Периодот на транзиција на Република Македонија го карактеризираат бројни промени што влијаат врз потрошубачката на лековите, навиките за пропишување и употреба на лековите како што се : значајните промени на фармацевтскиот пазар предизвикани од недостигот и нередовното снабдување со голем број на лекови од бившиот единствен југословенски пазар, финасиската нестабилност на државните фондови, добивањето на поголеми количества на лекови како хуманитарна помош во кризните периоди, промена на законската регулатива во областа на здравството и финансиите, промена на Позитивната листа на лекови, воведување на централизиран систем на снабдување преку објава на јавни тендери за лековите од Позитивната листа, воведување на централизирани набавки на лекови според INN и друго. Следењето на потрошувачката на лековите во периодот од 1990 до 2006 година претставува интересен предизвик за анализа. Цел на трудот е да направиме анализа на потрошувачката на триесетте најзастапени лекови по групи во издадените рецепти во 1990 година и понатаму да ја следиме потрошувачката на истите во 1991 година и 2006 година според податоците добиени со следење на компјутерски обработените издадени рецепти во аптеките во Р. Македонија. Методот на анализа на статистичките извештаи за издадени лекови на рецепт, систематизирани по АТС код и подредени според честотата на издавање по INN и заштитени имиња е користен при изработка на овој труд

Development and validation of a method for the simultaneous determination of 20 organophosphorus pesticide residues in corn by accelerated solvent extraction and gas chromatography with nitrogen phosphorus detection

The method for simultaneous determination of 20 organophosphorus pesticide residues in corn samples has been developed and validated. For the extraction of organophosporus pesticide residues from the samples, the accelerated solvent technique with the mixture of dichloromethane: acetone (1:1, V/V) was used. Clean up was done using liquid – liquid extraction with n – hexane, followed by solid phase extraction on primary secondary amine adsorbent, and elution with the mixture of acetone: toluene (65:35). The determination of the pesticides was carried out by gas chromatography with nitrogen phosphorus detection. Separation and quantitative determination of the analytes were performed on a fused silica capillary ZB-35 column (30 m x 0.25 mm i.d. x 0.25 μm, Phenomenex). The recovery was investigated in blank corn samples fortified with mevinphos, diazinon, dimethoate, bromofos-methyl, chlorfenvinphos, fenamiphos, ethion and phosalone at 5 ng/g, 10 ng/g, 15 ng/g , 20 ng/g and 25 ng/g, respectively and with methacrifos, phorate, etrimfos, parathion-methyl, pirimiphos - methyl, fenitrothion, chlorpyrifos, malathion, parathion, bromofos-ethyl, phosmet and azinphos-methyl at 10 ng/g, 20 ng/g, 30 ng/g, 40 ng/g and 50 ng/g, respectively. The recovery ranged from 76.0% to 112.0%. Repeatability expressed as relative standard deviation (RSD) was less than 8.2%. Linearity expressed as correlation coefficient (R2) ranged from 0.9935 to 0.9996. Measurement uncertainty (Ux) was lower than 14.2% for all tested pesticides. The limits of quantification (LOQ) were bellow 5 ng/g for all tested pesticides. The satisfactory Z-score results of international proficiency tests confirm good analytical performances of the developed method. Keywords: Organophosporus Pesticide Residues, Gas Chromatography, Accelerated Solvent Extraction, Solid Phase Extractio

Formulation of Diazepam suppositories with hydrophilic and lipophilic bases

Diazepam belongs to a class of a long-acting benzodiazepine with anticonvulsant, sedative, and anxiolytic properties. Because of its rapid absorption it is a commonly used drug for the treatment of acute recurrent epileptic seizures that occur at children. It is also used for the treatment of acute febrile convulsions and as the drug of choice diazepam is given intravenously to produce the effect more quickly. But the intravenous method of application requires professional competence from medical personnel. Due to the difficult swallowing during a seizures, the oral and sublingual administration of diazepam in that case is impossible. Rectal formulations with diazepam stand out as a type of drug administration that achieves rapid application and timely action. Diazepam rectal solutions are not widely used because of the possibility of incorrect dosing and rectal leakage. Suppositories as a pharmaceutical dosage form are the drug of choice for administering diazepam. Absorption of the active component after rectal administration depends on: the melting or dissolution of the suppository and the diffusion of the active substance and the penetration of the dissolved molecules through the epithelial cells of the mucous membrane of the rectum. In the formulation of suppositories, the solubility of the active component in the base plays a major role. The bases used in manufacturing the suppositories can be hydrophilic or lipophilic. The aim of this study is to define a base of choice for the manufacture of diazepam suppositories, following the pharmaceutical-technological manufacturing process and the physico-chemical properties of the obtained suppositories. Suppositories were made with two types of bases, hydrophilic and lipophilic. Macrogol (Polyethylene glycol-PEG) with a different molecular weight is used as a hydrophilic base. During the technological development, three different formulations of suppositories were made with diazepam and a hydrophilic base Macrogol (PEG) with different molecular mass in different ratio. The first formulation consists of diazepam and Macrogol 6000, the second diazepam and Macrogol 6000- 40% and PEG 1500- 60% and the third of diazepam and Macrogol 6000 - 40%, Macrogol 1500 - 40% and Macrogol 400 - 20%. Lipophilic base Withepsol H15 was used in the other formulations, and one formulation was made with diazepam and Withepsol H15, and one formulation with diazepam and Withepsol H15 + Tween 80. Based on the obtained results, it is estimated that the third developed formulation, which in its composition has diazepam and a hydrophilic base in the following ratio Macrogol 6000 - 40%, Macrogol 1500 - 40% and Macrogol 400 - 20%, shows the best physico-chemical characteristics in relation to the rest. Keywords: diazepam, suppositories, formulation

Осмотски пумпи- системи за контролирано ослободување на лекови

Унапредувањето на постоечката фармакотерапија се одвива кон развој на лекови кога е потребно селективно да делуваат со цел да се редуцира фреквенцијата на дозирање или да се зголеми ефективноста на дрогата со локализација на местото на делување што води до намалување на потребната доза или обезбедување на униформна испорака на лекот. Исто така, употребата на современите фармацевтски дозирани форми е оправдана од аспект на минимизирање и елиминација на несаканите ефекти и зголемување на безбедносната граница со примена на високопотентни активни супстанци. Генерално, конвенционалните дозирани форми се карактеризираат со низа недостатоци: • слаба комплијанса од пациентите, зголемена можност за пропуштање на дозата на лековити супстанци со краток полуживот за кои е неопходна честа администрација. • варијациите во концентрацијата на лековитата супстанца водат до предозирање или субдозирање и отежнато постигнување на рамнотежната состојба Најперспективен начин за надминување на недостатоците карактеристични за конвенционалната фармакотерапија е инкорпорирањето на активните супстанци во соодветни носачи што обезбедува контролирано ослободување и висока биорасположивост. Истражувањата покажуваат дека потребата од дозирање повеќе од еднаш или два пати дневно значително ја намалува комплијансата на пациентот. Од различните системи за испорака на лекови достапни на пазарот системите со контролирано продолжено ослободување за орална употреба имаат најголем потенцијал поради нивните очигледни предности- лесната администрација и зголемената комплијанса од страна на пациентите. Овие системи обезбедуваат значителен бенефит над формулациите со моментално ослободување овозможувајќи поголема ефективност на третманот на хроничните заболувања, намалени несакани ефекти и поголем степен на комфор кај пациентите во однос на поедноставеното дозирање. Системите за контролирано ослободување даваат предвидливост и репродуцибилност во кинетиката на ослободувањето на лекот. Перспективни претставници за обезбедување на контролирано ослободување се осмотските пумпи кои работат на принцип на осмоза и генерално го користат протокот на растворувачот за активација

Evaluation of topical preparations of meloxicam

Aim of the study: Meloxicam is a non-steroidal, anti-inflammatory medicine that exhibits highly potent analgesic, antipyretic activity indicated for pain in patients with rheumatoid arthritis, osteoarthritis etc. Despite the fact that this medicine possesses some COX-2 selectivity over COX-1, it is not considered as COX-2 inhibitor by FDA. Compared with other NSAID, meloxicam is relatively safer, but unfortunately is associated with gastrointestinal adverse effects. Currently commercial forms of meloxicam are tablets, oral suspension and injections. An intriguing strategy to overcome these limitations is formulation of topical dosage forms for transdermal delivery. Present study reports a detail review of data from clinical studies of different formulations of topical meloxicam, methods of preparation and characterization of their structure, the influence of various parameters on the stability and the market’s patented formulations by now

Parenteral preparations

The lecture is focused on principles of parenteral formulation, sterility testing, storage and packaging

Determination of some volatile compounds in fruit spirits produced from grapes (Vitis Vinifera L.) and plums (Prunus domestica L.) cultivars

Fruit spirits contain a large array of volatile compounds among which the important role from toxicological aspect besides ethanol has methanol, aliphatic esters and fusel alcohols. This study evaluates the content of ethanol, ethyl acetate, methanol, isopropyl alcohol (2-propanol), n-propyl alcohol (propan-l-ol), isobutyl alcohol (2-methylpropan-1-ol), n-butyl alcohol (1-butanol), isoamyl alcohol (3-methyl-1-butanol) and n-amyl alcohol (pentan-1-ol) in different grapes and plum brandies industrially produced at Republic of Macedonia. Gas chromatography (GC) with flame ionization detection (FID) was applied for the characterization of all investigated volatile compounds. The obtained results revealed that the highest methanol content was present in the samples of plum brandy, which is mainly due to the higher content of pectin in the raw material. The most important higher alcohols of grape and plum brandies were found to be: n-propyl alcohol, isobutyl alcohol and isoamyl alcohol. In all the analyzed samples of grape and plum brandies, the most abundant was isoamyl alcohol which content ranged from 50.3 to 290.7 mg/100 mL a.a. Comparing the results with the data from the literature, it can be concluded that the concentrations of all investigated volatile compounds in the samples of grape and plum brandies are commonly acceptable. Keywords: Fruit Spirits, Gas Chromatography (GC), Methanol, Ethyl Acetate, Fusel Alcohol

Formulation and packaging

The lecture is focused on formulation and packaging of different dosage forms